راستش اومدم بگم زنده ام . شکر .
حرف باسه گفتن دادا زیادس . ولی گوشی نامحرمم زیادس .
دیگه مام اینجا شناس شدیم آ نیمیشد زیادی حرفی دل روو کونیم . دادا
تازگی هام که یه جلسه ای رفدیم ... آ جو گیر شدیم و خودمونا قاتی وبلاگنویسا جازدیم .....آ حالا اینجوریشد که : چارتا آخوندم پاشوون این ورا واز شدس 
.... خطریس به مولا .
دیگه هر حرفی نیمیشد زد . باید زیفی دنمونا بکشیم . آ چفتی دنمونا سفف بندازیم که یه وخت یه طورایی نشد .
اینا خیلی خطریند . بد اونق که بشندا خیلی خطری میشند .
خب هیچ وقت فکری اینجاشا نمی کردیم آ تا اینجا جلو اومدیم . هی .
خب چی می دونسسسم یه وقت تو یه جلسه ای میشینم که اینجوری گیر میوفتم آ توو رو در وای میسم ... آ لو میدم . که چی چی کوجا مینوشتم . هی .........
د آخه یکی یه فکری به حالی من بکوند . بی خونه شدم . به جونی خودم دیگه نی میشد . د من اینجا همیشه درد و دلاما مینوشتم . از این به بعد اول باید چک کنم بیبینم پاستوریزه هست . بعد اینجا بزارم . نمی خامممم
زورکی باید آدم سر به راه بشد؟ هان ؟؟؟؟؟؟؟؟؟ اومدیما من نخواسم . خب باید برم یه وبلاگی دیگه واز کونم ؟؟؟ آخه به شوما چه . که تهدید می فرمایین که نقد میکنیم . آ سین .جین میکونیم که چرا اینا نوشتی . چرا اونا ننوشتی .
